Radio Nowhere

Νωθρή απογραφή Ι

 

Little People - Basique

 

Κάθομαι και μετράω το ευεργετικό τέλος όλων των αντικειμένων εδώ μέσα που δεν χρειάζονται αντικατάσταση μέχρι να φύγω, για τα καλά αυτή τη φορά.

Ο καφές, αρκεί για δυό βδομάδες, για δυό-τρείς μέρες θα ξεμείνω αλλά όχι δεν πάω να πάρω άλλον. Δεν μπορώ ν'α ανεχτώ την ιδέα ενός μισογεμάτου πακέτου καφέ στο άδειο σπίτι.

Το υγρό για τα πιάτα. Το ίδιο. Κι αν δεν φτάσει θα τ' αφήσω όλα άπλυτα και βρώμικα όπως τόσα άλλα.

Τα μπουκάλια με το νερό. Μιά εξάδα θα περισέψει. Θα τα στοιβάξω στη πιό σκοτεινή γωνία πίσω απ' τη σκάλα. Ισως να μην τα βρει και κανείς ποτέ. Θα τα φαντάζομαι εκεί, πιστά, στοιχισμένα, σφραγισμένα, αόρατα.

Τα μακαρόνια. Θα τα πάρουν οι καθαρίστριες πιθανότατα. Θα προσπαθήσουν να τα μαγειρέψουν, δεν θα τους αρέσουν, θα τα πετάξουν.

Βέβαια αν ήταν δυνατό θα ήθελα να τα πάρω όλα και να τα πετάξω στη πιό κοντινή χωματερή, να κατεβάσω κάδρα, να ξεβιδώσω τις λάμπες, τις άδειες κρεμάστρες μεσα στη ντουλάπα.

Θα το έκανα αυτό αν είχε κάποιο νόημα.

Αλλά δεν έχει γιατί ξέρω.

Ολο και κάποιο κουμπί θα έχει παραπέσει κάπου, κάποια μοναχική κάλτσα, κάποιο κομμένο νύχι, νεκρό δέρμα σκόνη εδώ κι εκεί, σε καναπέδες και πετσέτες.

Δεν γίνεται να εξαφανιστούν όλα.

Αλλωστε κανείς δεν θα ψάξει για τέτοια ποταπά ίχνη.

Είσαι εδώ και μετά δεν είσαι.

Τελείωσε.

Σημείο κατανόησης

 

Alexandre Desplat - River

 

 

 Στο βάθος κάθε εικόνας,

κάτω από φύλλα επάλληλα,

υπάρχει ότι σ' έφερε 

στο σημείο αυτό,

του χρόνου και του κόσμου,

 

 

ακομα κι αν δε φαίνεται,

σε κοιτά και το διακρίνεις, 

 

γι' άλλους στην έρημο είναι το νερό τους,

στη πλατεία η μόνωση,

στη σιωπή οι λέξεις,

στη πέτρα το άνθος,

 

χάνεται η εικόνα,

το κάδρο της, 

μα το σημείο είναι κεί,

 

ένα λαμπερό κομμάτι 

από κενό 

που βλέπεις το πρόσωπό σου.

 

 

 

 

 

 

Άμπωτη

 

 

Bonobo - Terrapin

 

 

 

Πάω στη χρυσή αμμουδιά

με μισή καρδιά

 

 

αλλά η θάλασσα έχει τραβηχτεί 

και περπατάς σαν πάνω σε ασήμι,

 

λαθραία όμως

και μηχανικά

 

σα διαβατάρικο σκυλί

 

που του λιγόστεψε η μνήμη.

 

Ασαφές

Asobi Seksu - Deep Weird Sleep

 

Κυριακή απόγευμα ... ένα πικρό καφέ θα πιώ

Piano Magic - Luxembourg gardens

Καθισμένος κάπου έξω,

σε θέση ανούσιας παρατήρησης,

 

τα αντικείμενα αλλάζουν θέσεις ελάχιστα,

προσπαθώντας να με πείσουν ότι όλα είναι ακίνητα,

ότι όλος ο κόσμος είναι ακίνητος,

μέχρι να με πλησιάσουν,

 

και να με κάνουν μια χαψιά

Forever

 

 

 

Miles Davis - Summertime

 

Άνθρωποι της βροχής

 

 

Boogie Bill Webb - Big Road Blues

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

               

 

 

Birdwatching

 

Thievery Corporation - Tower Seven

 

 

Ενα σημείο που μ' αρέσει να έρχομαι.

 Στέκομαι και παρατηρώ τους γέρους περιπατητές,

τ' αγόρια με τις μοτοσυκλέτες,

το κορίτσια σχεδον πάντα σε παρέες,

τα παιδιά πάντα να τρέχουν,

 

 και αν είμαι στ'α αλήθεια τυχερός ...

... και τα πουλιά.

Προς τα εκεί που έπεφτε η νύχτα και η ομίχλη

 

Thievery Corporation - Culture of Fear

 

 

Μόλις είδα την ομίχλη που ερχόταν έστριψα νότια.

Ηθελα να φτάσω ως τη λίμνη να δω πως θα φαινόταν μέσα σ' αυτή τη καταχνιά.

Αλλά το σκοτάδι που έπεφτε ήταν πιο γρήγορο.

Ετσι το ξανασκέφτηκα κι έκανα αναστροφή.

Στάθηκα λίγο σ' αυτό το σταυροδρόμι.

Ολη αυτη η αδειοσύνη μέσα στο γκριζομπλέ ήταν σαν ένα γιγάντιο πείραμα να είχε αποτύχει.

Ενώ τα σταγονίδια στον αέρα είχαν ένα βαρύ άρωμα δένδρων.

Που έπνιγε τους ήχους.

 Εστριψα προς τα χωράφια, ελπίζοντας η θάλασσα να μην είναι μακριά.

Για ν'αντικρύσω τον ύπνο των ανθρώπινων έργων.

 

 

 

 

 

 

 

 

Μηχανικά όνειρα

 

Sitting On Top Of The World - Sam Chatmon

 

Εν αρχή ήταν οι μηχανές και τα κτίρια στο βάθος.

Αυτά έφτιαξε ο Θεός πρώτα, τότε τονε λέγανε Βαγγέλη και ήταν ένας απλός μηχανικός.

Δεν είχε αισθήματα ούτε ηθική καμία να παιδεύεται.

Αλλά φτιάχνοντας συνέχεια τις μηχανές του και βάζοντας τες όμορφα και τακτικά εδώ κι εκεί,

σε διάφορα μέρη που πρίν φαίνονταν άδεια χωρίς αυτές,

είδε ότι

δεν ήταν ευτυχισμένες έτσι μόνες τους, 

κάτι χρειάζονταν να τους δώσει,

αυτό το πράγμα το καινούριο στη γλώσσα του που ανακάλυψε ότι υπάρχει μόλις είδε ότι λείπει,

Κι έτσι απλά χωρίς καν να καταλάβει πως,

φτιάχτηκαν τα δεύτερα κατασκευάσματα,

με μόνο τους σκοπό να υπηρετούν τις αγαπημένες του μηχανές,

και αποδείχτηκαν καλοί σ' αυτό,

 τόσο που οι μηχανές έγιναν υπομονετικές και καλές μαζί τους,

 τόσο καλές που τους άφησαν να τις καβαλήσουν,

και μετά να τους περιμένουν υπομονετικά όταν αυτοι ξεκίνησαν να έχουν τα δικά τους υδραυλικά προβλήματα.