« Η φύση δε μπορεί να περιμένει | Main | Ψαροχώρι »

June 13, 2011

Comments

aniaris
1.

Οι φωτογραφίες σου μοιάζουν σαν από κάπου πουθενά. Σαν από κάποιον κανέναν. Δεν ήσουν εκεί. Κι εκεί δεν ήταν πουθενά.
Κι αυτό το παιδί άλλωστε δε μοιάζει με παιδί. Κι ο μη-φάρος είναι φάρος. Αν ήταν νύχτα θα το'βλεπες πως φέγγει, αλλά δεν ήταν. Τίποτα δεν είναι όπως ξέρω κι εσύ φωτογραφίζεις αυτό.

Radio
2.

Ωραίο σχόλιο Aniaris.
Το κρατάω. Εννοώ δεν είναι απ' αυτά που μπορεί να ξεχαστούν.
Οσο για το πουθενά, ίσως κάπου να υπάρχει κι αυτό.
Κάπου βαθειά και μακριά, εκεί που πολλοί νομίζουν ότι δεν είναι κανένας, εκεί που οι εξωτερικές εικόνες και τα χρώματα πολώνονται και ή διαλύονται στο φώς ή το διαλύουν.

The comments to this entry are closed.

.

  • .
    CURRENT MOON
  • Ειδοποίηση για νέο ποστ