« Προς τα εκεί που έπεφτε η νύχτα και η ομίχλη | Main | Ενα κορίτσι, δύο αγόρια, ένα ποδήλατο »

July 01, 2011

Comments

Epic
1.

ολα σε μια αρμονικη κινηση με μονο ακινητο παρατηρητη εσενα...το κανω συχνα στον Φλοισβο! Να με καιει ο ηλιος στην δυση του περιμενωντας λυτρωτικα να χαθει στο κοκκινο του Οριζοντα

oberon
2.

Η μνήμη μου έφτιαξε μια σκέψη-ερώτηση και σκέφτηκα να την ρωτήσω. Σχεδόν πάντα σε παρέες τα κορίτσια? Εκείνο το κορίτσι που χάραξε ένα μονοπάτι κι έφτιαξε μια θάλασσα, εδώ δεν είχε έρθει για να την συναντήσει?

Radio
3.

Epic, νομίζω ότι το δικό σου σημείο παρατήρησης είναι πολύ ανώτερο απ' το δικό μου. Ασε που το δικό μου ένα ανατολικό. Οχι δηλαδή ότι βλέπουμε και ανατολή, που να δείς μεσα σ' αυτή την αιώνια καταχνιά. Τώρα που το σκέφτομαι, οι άνθρωποι εδώ δεν έχουν δεί ποτέ ανατολή!

Oberon, μάλλον εκείνο το κορίτσι ήταν διαφορετικό. Και ήταν σε άλλο σημείο. Μάλλον πρέπει να ξαναπάω εκεί μου φαίνεται.

The comments to this entry are closed.

.

  • .
    CURRENT MOON
  • Ειδοποίηση για νέο ποστ