Δεν έχει μείνει τίποτα
άλλα τα πήρε το κύμα,
άλλα η ερημιά η ίδια
τα πιό πολλά ο αέρας
κι άλλωστε ποτέ
δεν έπαιξαν εδώ παιδιά
ούτε γυναίκες καθαρίσαν τις αυλές
τις νύχτες ένας άντρας
που βρωμούσε ψάρια και φύκια
ερχόταν από πίσω τους
μες στο σκοτάδι
τον άφηναν να βολευτεί
ενώ απ' έξω ο αέρας χτύπαγε ξύλινες πόρτες
και τ' αυτιά του σκύλου
που τον έτρεμε έτσι όπως σφύριζε
ανάμεσα σε βράχια και καλώδια
να μάθεις να κοιμάσαι μες τον άνεμο
θέλει κάτι πέρα από υπομονή
και κανένας δεν το μπορεί για πάντα
κι έτσι έφυγαν
Τώρα οι γυναίκες
όταν νιώθουν τον άντρα
ακούν τον αέρα
κι ένας φόβος τις τυλίγει.
Comments