Περνάγαμε ήσυχα τον καιρό μας κάνοντας τεχνητές αναπνοές ο ένας στον άλλο.
Μετά το γυρίζαμε στο πινάκλ ενώ στα ηχεία έπαιζαν μαγνητοφωνήσεις απ τον ήχο του ανέμου στις Ανδεις και άλλες οροσειρές.
Η Ανθή η ζέβρα ήταν η καλύτερη παρέα που είχα ποτέ και πάντα μες στα πράγματα.
Το καλύτερο μας ηταν όταν την έβγαζα φωτογραφίες και της έδειχνα το αρνητικό.
Είσαι γελοίος μου έλεγε ενώ εκανε επιτόπια άλματα να σταματήσει το νευρικό γέλιο που την έπιανε.
Την αγαπούσα όπως ποτέ δεν έχει αγαπήσει άνθρωπος ζέβρα, το ήξερε και μου ξεχείλιζε τα ποτήρια με σλιβοβίτσα κάθε πανσέληνο που την καβαλούσα και τρέχαμε στον κάμπο.
Όλη η οικογένεια της είχε φαγωθεί απ τα λιοντάρια, και κάθε 4 Αυγούστου, ημέρα μνήμης αυτής της σφαγής πηγαίναμε στο ζωολογικό κήπο και πετάγαμε γιαουρτάκια στα λιοντάρια καταρρακώνοντας τους το ηθικό.
Ηταν περασμένο Σάββατο και η Ανθή καθόταν στο τατάμι κόβοντας τις οπλές της με ένα νυχοκόπτη, είχε ξεκινήσει απ τη Δευτέρα κι όπου να 'ναι θα τέλειωνε όταν χτύπησε το κουδούνι της αυλόπορτας.
Άφησε το νυχοκόπτη στο βωμό και ισιώνοντας τις ρίγες της πήγε να δει ποιός είναι.
Απ το παράθυρο έβλεπα μόνο ένα άσπρο φορτηγάκι Isuzu με καρότσα να περιμένει.
Η Ανθή γύρισε κρατώντας ένα φάκελο Α3.
- Άνοιξε τον και διάβασε τι λέει, της είπα στίβοντας ένα πουκάμισο.
- Θέλουν ν' αγοράσουν τη γη μας να φτιάξουν γήπεδο γκολφ
- Με δικά σου λόγια, της είπα
- Θέλουν ν' αγοράσουν τη γη μας να φτιάξουν γήπεδο γκολφ, είπε
- Και τι θα γίνουν οι αφροξυλιές μας, αναφώνησα. Και τι τα ελεεινά μας νούφαρα;
- Προσφέρουν δύο εκατομμύρια και δύο ισόβιες κάρτες μέλους.
- Ε, άμαν είναι έτσι αλλάζει το πράμα, είπα.
Τρέξε πες στο φορτηγάκι να περιμένει.
Η Ανθή έφυγε καλπάζοντας ενώ εγώ ετοίμαζα τις βαλίτσες μας.
Τις φορτώσαμε στο Isuzu κι ανεβήκαμε κι εμείς στη καρότσα.
Με τα λεφτά αγοράσαμε ένα διαμερισματάκι στα Πουκέ.
Κάθε πανσέληνο η Ανθή ξεχείλιζε το ποτήρι μου σλιβοβίτσα, την καβάλαγα και καλπάζαμε στους Πουκετιανούς κάμπους.
Βρήκαμε το Πάρκο Άγριας Ζωής Πουκέ, και κάθε 4 Αυγούστου, πηγαίναμε και γιαουρτώναμε τα λιοντάρια. Πάθαιναν τέτοια νίλα που έγιναν ο περίγελος του Πάρκου Άγριας Ζωής. Τα άλλα ζώα μάζευαν υπογραφές να τα διώξουν γιατί ξεφτίλιζαν ολη την άγρια ζωή λέει.
Τα λιοντάρια όμως ως βασιλιάδες του πάρκου απέρριπταν τα αιτήματα τους.
Γκολφ δεν παίξαμε για πολύ, εκτός που έπεφτε μακρυά, εκτός που δεν μας άρεσε, η Ανθή τρελαινόταν με το πράσινο χορτάρι και το βόσκαγε ανελέητα.
Έτσι μας κήρυξαν ανεπιθύμητους.
Comments