Είχαμε καθίσει στο ακρόπρωρο καθαρίζοντας στιχάκια εγώ και, ο σύντροφος μου στα εύκολα και στα δύσκολα, το χέλι μου ο Ρικάρντο.
Πέταγα τα στιχάκια μέσα στο γυάλινο κουβαδακι του κι αυτός τα καθάριζε και μου τα έδινε πίσω καθαρισμένα.
Στο ενδιάμεσο πέταγε και κάποιον από τους περίφημους χρησμούς του αυτούς που μας είχαν χαρίσει πλούτη, εξορίες και φυλακές.
Τώρα οι μπουρμπουλήθρες που έβγαζε είχαν μεγαλώσει, σημάδι ότι ηταν έτοιμος για άλλον ένα, και να τον ξεστόμισε
- Τον μήνα που αρχίζει απο Φι
Θα μας καρφώσει ενα καρφί
Και τον αμέσως επόμενο
Θα μας διαλύσουν το λυόμενο
- Α ρε Ρικάρντο, μες στην αισιοδοξία είσαι συνέχεια, του αντέτεινα χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν άρχισα να ανησυχώ σφόδρα για το λυόμενο μας στον κάμπο των Μεγάρων που είχαμε χτίσει με τις οικονομίες μας και πηγαίναμε να δούμε όποτε άνθιζαν οι κρόκοι της Κοζάνης και γέμιζε ο κάμπος της Κοζάνης αυτό το υπέροχο κροκί του κρόκου, μια ομορφιά.
Όσο για το κάρφωμα ήμουν ήδη υποψιασμένος, η Ζιζί η κοντόθωρη απ το καμπαρέ Πρόστυχη Ταμπακιέρα Μου είχε δείξει τις προθέσεις της.
Έχοντας την σπάνια πάθηση Αφοκάντο - Φον Μίσσες ερχόταν σε ξαφνικούς οργασμούς στη θέα και μόνο ψάθινων αντικειμένων που έβριθαν στην περιοχή. Με τα χρόνια η πάθηση επιδεινώθηκε και οι ακάλεστοι οργασμοί έρχονταν ακόμα και στην σκέψη των ψάθινων.
Τυχαία ανακάλυψε ότι το φάρμακο γι αυτό το γλυκό βασανάκι της ήταν η παρουσία μου κοντά της, αφού αν ήμουν σε λιγότερο απο πέντε μέτρα κοντά της, το ταλαιπωρημένο κορμάκι της μεταμορφωνοταν και πάγωνε σε μία ανηδονική ύπαρξη κάτι που τγς πρόσφερε τεράστια ανακούφιση και κατέληξε να με ερωτευτεί παθιασμένα κάτι που ενίσχυε την φαρμακευτική ανοργασμική επίδραση πανω της.
Δεν κρύβω οτι κι εγώ απολάμβανα αυτή τη μοναδική σχέση αλλά η μοίρα το έφερε να γνωρίσω τη Ζουζού τη πλατύστερνη όπου η επίδραση μου πάνω της ήταν ακόμα πιο συντριπτική, συγκεκριμένα την έπαιρνε ο ύπνος με το που με έβλεπε να στρίβω τη γωνία.
Ο έρωτας μας όπως καταλαβαίνετε ήταν αναπότρεπτος αλλά το ότι αφησα τη Ζιζή με το που άρχισε το Φεστιβάλ του Ψάθινου στη πόλη, έρμαιο εκατοντάδων ημερήσιων οργασμών, ήταν κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να μου συγχωρήσει.
Και ο Ρικάρντο είχε δίκιο πάλι αλλά ποτέ δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε τη σφοδρότητα της εκδίκησης της.
Έστριβα απ τη γωνία και περίμενα να δω το γνώριμο αγαπημένο θέαμα, τη Ζουζού να σβήνει μόλις με βλέπει και να πέφτει σε έναν ευεργετικό και για τους δυο μας λήθαργο.
Αυτό που είδα όμως ήταν ένα γερό χτύπημα.
Η Ζουζού γούρλωσε τα ματια της μολις με ειδε και παραδόθηκε σε εναν βαθύ οργασμό, τελείως ανάρμοστο.
Η απελπισία για τον χαμένο παράδεισο με κατέβαλλε και απομακρύνθηκα κλαίγοντας.
Η Ζιζή που περίμενε κρυμμένη πίσω απο ενα κοντέινερ πετάχτηκε μπροστά μου και μου έφερε μπροστά στα μάτια ένα μικρό πάνινο πλατύστερνο κουκλάκι με ένα καρφί στο ευαίσθητο σημείο του.
- Αν δεν γυρίσεις σε μένα σειρά έχει το λυόμενο, μου φώναξε στα μούτρα.
Κατανικημένος, με σκυμμένο το κεφάλι αναγκάστηκα να δεχτώ τον σχεδόν γενναιόδωρο εκβιασμό της.
Για να γιορτάσουμε την επανένωση μας πήγαμε παρεΐτσα στο Φεστιβάλ του Ψάθινου που η Ζιζή το διέσχισε όλο τελείως αγέρωχη και παγωμένη αν και χαρούμενη.
Μάλιστα αγοράσαμε από ενα ψάθινο καπέλο, ενα σετ ψάθινες καρέκλες και πήγαμε και καθίσαμε στη Ψάθα.
Comments